Beşiktaş takım şekliyle geçen seneden farklı. Atiba, Veli ve Fernandes’in birbirlerine, diğerlerinin de onlara hep mesafelerini koruyuşları, onları öne çıkarıyor. Dün en çok bununla kazandılar. / Mehmet Demirkol’un yazısı;

Erciyes’te ise durum farklı. Fuat Çapa’nın kamuoyuna anlattığı oyunla üzerinde durduğu oyun birbirinin tam tersi. Hücum oyunundan total futboldan bahsediyor ancak ortada hiçbir hücum şablonu görünmüyor. Vleminckx’in attığı olağanüstü kale içine düşer taçları dahi değerlendirecek bir şablon görünmüyor. Her şey Azofeifa’nın yaratıcılığına kalmış.

İşte 4-2’yi yaratan bu..

Beşiktaş ise şablonu şekli belli bir takım.

Dün ilk yarıda Beşiktaş adına yürümeyen Almeida’ydı diyebiliriz. Ya da sadece yürüyen mi demeli? Sebep kendisi ya da oyunun yaratıclığı fark etmez daha fazla aramalı hareket etmeli. Burada yapmıyor.
Fernandes ve Atiba gibi iki yönlü orta saha lüksünün yanına Veli gibi bir savaşçı da varsa, insan doğal olarak Almeida’nın biraz kıpırdamasını bekliyor.

Bu ikiliden etkilenmesi gereken bir diğer oyuncu ise Oğuzhan olmalı. Çünkü bu iki oyuncu sürekli akın, ya da daha doğrusu akın sürekliliği garantisi demektir. Sonsuz bir deneme şansı, akıllı bir hücum şablonu… Serdar ve Ersan her ne kadar defansif zaaflar doğursa da bu kadar hücuma destek vermeye çalışırken Oğuzhan’ın yedek kalmayı kabullenmesi inanılır iş değil. Onun yeteneğinde ve durumunda olan bir oyuncunun çimleri yemesi lazım hırstan. Bu konuda Samet Aybaba’dan sonra Biliç’in de aynı kararı vermesi sonrası sorunu onda görüyorum.

Oyuna girdikten sonra yarattığı farkın farkında olmalı Oğuzhan. Yeteneğine uyanıp hakkını vermeli.