Futbolu keyif veren iki takımın, maçtan beklentileri farklıydı.Trabzon şampiyonluğu kovalarken, Beşiktaş kaybolan prestijini kurtarma peşindeydi.

Maç öncesi yapılan yatırımlar kıyaslandığında Trabzonspor’un durumu rakibine göre çok başarılı kabul edilmeliydi.

İki takımın da beklerini oyuna sokarak atağa kalktığı maç hızlı ve keyifli başladı.

Hücuma çıkan bekin boş bıraktığı yerden rakip kontraya çıkıyordu. Gol her an gelecek diye düşünürken golcüler bizi yanılttı.

Bobo , Umut ve diğerleri önemli pozisyonları harcadılar.
İki takım da orta alanda baskı yapamadı. Bu yüzden iki takım da orta alanı hiç bir engelle karşılaşmadan kolay ve rahat geçiyordu.

Şenol hoca Ceyhun’u oyuna alıp bu eksiğini gidermeye çalıştı.

Serkan’ın ağır bir kararla oyundan atılışı oyunu Beşiktaş’a çevirdi. İkinci yarı daha kontrollü başladı.

Kalecilerin en çaresiz oldukları ön direk golleriyle 2 dakika arayla 2 benzer gol geldi.

Sivok atılınca sahadaki her şey dengelendi. Adam sayısı azalınca boş alanlar arttı.

Bu yarıda iki takımda karşı atak yaparak pozisyon bulmaya başladı.

Topa basıp organize olmak yerine direk hücuma çıkmayı benimsediler. Oysa dengeli olmak bu anlarda çok işe yarayabilirdi. Bu ataklarda Trabzonspor daha etkiliydi.Özellikle Burak hızı ve arzusuyla başroldeydi.

Kaleciyi geçtiği ve düşürüldüğü pozisyonda maç bitebilirdi. Verilmesi gereken kırmızı kart ve Rüştü’nün ihracı maçı bitirebilirdi.

Hakem boş kaleye gol atmak yerine kendini yere attığını düşündüğü Burak’ı beceriksiz ve düşüncesiz yerine koymuştu.

Bundan 5 dk. sonra Burak hakeme de cevabını verdi.

İbrahim Toraman’ın alışılan ikramını kabul etti.
Trabzon önemli bir maçtan galibiyet aldı. Bunu yaparken rakibinden daha kötü veya daha iyi değildi.
Sadece hocası daha iyiydi ve Burak çok istekliydi.

Tebrikler Şenol Güneş.

Fuat Yaman

[adrotate group=”74″ banner=”79″]